Grad na obalama Lima krase dva simbola nekadašnjeg vremana po kojima je Bijelo Polje postalo prepoznatljivo i na širim prostorima. Jedno od znamenja je grb nekadašnje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (SFRJ), a drugi je petokraka. Grb se nalazi na zgradi Pošte Crne Gore, u strogom centru grada, u Ulici Tomaša Žižića. Svakom prolazniku, naročito onom koji dođe sa strane, zastane pogled ne vjerujući da se tako nešto može vidjeti u ovom vremenu. Bjelopoljci se na njega više i ne obaziru. Jedino onima starijima zaigra srce, jer kažu da ih podsjeća na ranija srećenija vremena. Mlađi, s obzirom da to nemaju u nastavnom programu, pitaju šta znače sve one buktinje na grbu. Inače, zgrada Pošte je prije nekoliko godina rekonstruisna i tada je obnovljen i grb SFRJ na kojem je datum 29. novembar 1943. godine, pet buktinja i zvijezda petokraka.
– Grupa majstora koji su bili angažovali da završe postavljanje nove fasade na objektu, tokom izvođenja radova su, kako se govorilo, uz saglasnost rukovodstva Pošte Crne Gore osvježili grb. Mi borci, potomci boraca i poštovaoci svijetlih tradicija NOR-a poslijeratnog doba kažemo neka ga tu i treba da nešto ostane što će sve nas zajedno, i stare i mlade, ali i sve nove generacije, da podsjeća na te uspješne godine – kaže Mirko Stanić, predsjednik OBNOR-a Bijelo Polje.
Grb je postao, navodi on, sastavni dio istorije grada i to one svijetle i slavne istorije sa kojom možemo da se dičimo i ponosimo.
Inače, nema zvaničnih podataka ko je grb postavio. Stariji kažu da je odluku o postavljanju grba donijelo tadašnje opštinsko rukovodstvo, čelnici Komunističke partije, Sindikata, Socijalističkog saveza radnog naroda, Komiteta, Omladine, čije su se kancelarije nalazile u ovoj zgradi. Trenutno je tu samo kancelarija Opštinskog sindikalnog vijeća. Zvanično je navedeno da je grb postavljen 1954. godine, kada je dograđen sprat sadašnjeg zdanja Pošte.
Na bjelopoljskom brdu Ćukovac, koje dominira čitavim područjem, nalazi se zvijezda petokraka koja je odatle sijala preko 35 godina. Bila je tako postavljena tako da svojom svjetlošću osvjetljavala glavnu bjelopoljsku ulicu, simbolizujući pobjedu nad fašizmom, mrakom i zlom koji je prijetio planeti. Pojavom višestranačnog sistema, krajem prošlog vijeka, ovo znamenje počelo je da smeta pojedinim partijama i strankama. Opštinska vlast je tada, pod sve većim pritiskom tadašnje Narodne stranke, tiho i bez najave, petokraku uklonila.
Mislilo se da je sa petokrakom zvaršeno, ali Dušan Kljajević, bjelopoljski borac, danas pokojni, sačuvao je petokraku – simbol i znamenje pod kojim su ginuli milioni rodoljuba, i postao junak nagrađenog filma "(Po)rađanje jedne nacije" i tako ušao u istoriju. Kljajević, koji je tada bio član Saveza boraca i odbornik nekadašnje jedinstvene Demokratske partije socijalista, nije se mirio sa uklanjanjem petokrake. Saznao je gdje se nalazi i na svoju ruku je preuzeo i smjestio u svoje dvorište u naselju Lješnica, gdje je stajala tri godine.
– Ne dozvoljavam da se neko sprda sa petokrakom, pod kojom su ginuli časni i hrabri ljudi, među kojima i članovi moje porodice. Ako petokraku neće ove partije i ova vlast, hoću je ja – kazao je tom prilikom Kljajević.
Borci su uporno insistrali da se petokraka vrati na mjesto gdje je bila, obraćajući se nadležnim opštinskim i republičkim organima. Sve je ostajalo bez odjeka. Njen spasitelj, Dušan Kljajević, o svom trošku, i uz skromnu svečanost, oglasio je pucnjem iz pištolja vraćanje petokrake na mjesto gdje je bila. Organizovao je i noćno obezbjeđenje petokrake, kako je govorio, da je ne bi ponovo uklonili i porušili.
– Branio sam u filmu, a i u stvranosti, petokraku, koja je odlukom vlasti bila ukonjena, pričao je Kljajević.
Petokraka je tako ostala sačuvana kao simbol jednog vremena i danas sija sa brda Ćukovac, a svi koji prolaze kroz Bijelo Polje moraju pogledati na uzvišenje i vidjeti je.
