To otkriće podržava dosadašnju teoriju o nastanku satelita, prema kojoj je Mjesec formiran prije oko 4,5 milijarde godina, kao i da je njegova površina bila pokrivena okeanom lave koji se postepeno hladio milijardama godina, prenosi N1.
Tokom ovog procesa hlađenja u više slojeve užarenog okeana isplivao je lakši mineral feron anortozit (ferroan anorthosite) od koga se formiralo stenje i kamenje na gotovo cijeloj površini satelita, kaže član istraživačkog tima svemirske laboratorije u Ahmedabadu u Indiji dr Santoš Vadavale.
U sklopu misije Čandrajan 3 na Mjesec je dospio i rover po imenu Pragjan, koji je desetak dana na površini Mjeseca obavljao ispitivanja na ukupno 23 lokacije. Obavljena su mjerenja sa alfa-partikl rendgenskim spektrometrom i sakupljeni uzorci čijim kasnijim proučavanjem je ustanovljeno prisustvo velikih količina lakog minerala feron anortozita.
Ovo i nije bilo veliko iznenađenje, jer je mineral bio detektovan i na drugim područjima, ali njegovo prisustvo prvi put je dokumentovano i naučno objašnjeno na do sada potpuno neistraženom, južnom polu Mjeseca, dodaje dr Vadavale.
Postoje mnoge teorije o nastanku Zemljinog satelita i jedna od najprihvatljivijih je ideja da se relativno brzo nakon formiranja Sunčevog sistema, veliko svemirsko tijelo sudarilo sa našom, tada užarenom planetom i da je u toj katastrofi odvojen dio Zemljine mase od koje je formiran Mjesec.
Popularna je i teorija prema kojoj je Mjesec bio lutajuće tijelo koje je formirano daleko od našeg Sunčevog sistema ali je, prolazeći pored naše planete, zauvijek zarobljeno Zemljinom gravitacionom moći.
Tu je, zatim, takozvana kondenzaciona teorija koja smatra da su sva tijela u našem sistemu, pa dakle i Mjesec, nastali od nebule prašine i gasa koji su se, uslijed djelovanja gravitacije, kondenzovali u čvrsta svemirska tijela.
