Odbor direktora Elektroprivrede (EPCG) može donijeti odluku o kupovini imovine Željezare bez saglasnosti skupštine akcionara, a ukoliko ova odluka ode na skupštinu akcionara, kako je predviđeno dnevnim redom, onda se rizikuje mogućnost dodatnih troškova za energetsko preduzeće. Tako se makar može tumačiti Zakon o privrednim društvima.

U EPCG, međutim, tvrde da ne postoji rizik od dodatnog troška, jer ova odluke ide na skupštinu akcionara, iz razloga što kupovina imovine Željezare za 15 miliona ne predstavlja kupovinu imovine velike vrijednosti.

U Zakonu o privrednim društvima navedeno je da odbor direktora ima pravo da odlučuje do 20 odsto vrijednosti imovine preduzeća, dok, takođe,piše i da mali akcionari, ukoliko glasaju protiv odluke o kupovini imovine, stiču pravo da traže otkup akcija. U EPCG je 1,36 odsto manjinskih akcionara i ukoliko bi oni bili nesaglasni sa odlukom o kupovini imovine Željezare, mogli bi da traže isplatu između 5,6 miliona u jednoj i 12,4 miliona u drugoj varijanti.

Dakle, u teoriji, na skupštini akcionara u ponedjeljak, ukoliko svi mali akcionari budu protiv odluke o davanju saglasnosti za pokretanje realizacije aktivnosti na kupovini imovine Željezare, a država, koja je skoro stopostotni vlasnik da saglasnost na tu odluku, onda mali akcionari stiču pravo da traže od EPCG da im otkupi akcije.

Dionice mogu otkupiti po prosječnoj tržišnoj cijeni u poslednjih šest mjeseci ili u visini srazmjernog dijela neto vrijednosti imovine na dan kad je skupština akcionara donijela odluku.

– Po zahtjevu nesaglasnih akcionara, društo je dužno da obračuna iznos prosječne tržišne cijene koje su akcije društva imale u poslednjih šest mjeseci prije dana kad je donijeta odluka na skupštini i iznos srazmjernog dijela neto vrijednosti imovine društva na dan kad je donijeta odluka i da akcionaru isplati veću od te dvije vrijednosti – piše u zakonu.

"Dan" je izračunao koliko bi u prvoj, a koliko u drugoj varijanti EPCG koštala odluka skupštine akcionara.

Prema prvoj varijanti, to bi bilo 1.606.600 akcija puta 3,5 eura što je 5,62 miliona. Druga varijanta, koju bi računao vještak, bila bi skuplja. Ukupna aktiva (imovina) 1.069.237.058 minus 156.829.215 (obaveze) jednako je 912.407.843 podijeljeno sa 118.132.402 (ukupan broj akcija EPCG) što daje cijenu akciji proporcionalnu imovini od 7,72 eura. Кada se broj akcija malih akcionara pomonoži sa 7,72 eura dobija je 12,4 miliona eura, koliko bi EPCG bila dužna da isplati akcionarima, ukoliko bi iskoristili pravo na otkup.

U EPCG međutim smatraju da nema rizika od isplate nesaglasnih akcionara, jer Zakon o privrednim društvima predviđa da je takav epilog moguć ukoliko se radi o imovini velike vrijednosti.

– Кako je iznos od 15 miliona znatno ispod 10 odsto vrijednosti osnovnog kapitala EPCG, što ga čini temom koja je u ingerenciji odbora direktora, držimo da EPCG nije u zoni rizika po ovom pitanju. Jedini razlog zbog kog je eventualna kupovina imovine Željezare data na saglasnost skupštini akcionara jeste želja da svaki važan potez rukovodstva kompanije bude krajnje otvoren, kako bi se izbjegle bilo kakve sumnje i spekulacije – naveli su iz EPCG na čijem čelu je predsjednik borda Milutin Đukanović.

Istakli su da je odbor direktora EPCG, u procesu koji se odnosi na eventualnu kupovinu imovine Željezare, postupao krajnje transparentno i da im je želja bila da i na skupštini akcionara, država, kao većinski vlasnik, svojim glasom potvrdi takvo usmjerenje kompanije.

– Tako nešto je, napokon, predviđeno i Zakonom o privrednim društvima (član 133, stav 1, tačka 13). Nipošto se ne može reći da odbor direktora izbjegava odgovornost, jer da je tako nešto u pitanju, članovi odbora, kao u nekim davnim godinama, naprosto ne bi preduzimali ništa, pa bi epilog takvog držanja bio dvostruko porazan: em bi se poništile sve sopstvene akcije, em bismo ostali bez prilike da Elektroprivredi u nasljeđe ostavimo veoma vrijednu i upotrebljivu imovinu – kazali su iz EPCG.