Car Konstantin Veliki rođen je 274. godine u Nišu, tadašnjem Naisusu, u nehrišćanskoj porodici. Živio je na dvoru cara Dioklecijana, gdje je, kao talac koji će osigurati vjernost oca, stekao izuzetnu učenost.

Kao mladić učestvuje u vojnim pohodima, što ga je dovelo do ranga vojnog tribuna. Posle očeve smrti, 306. godine, vojska ga proglašava za savladara sjeverozapada Rimskog carstva.

Carevanje Konstantinovo nije teklo mirno - vodio je tri presudne bitke, protiv Maksencija, tiranina u Rimu, Skita na Dunavu i treću protiv Vizantinaca.

Prema hrišćanskom učenju, na nebu mu se javio sjajan krst, sav okićen zvijezdama, na kome je pisalo "Ovim pobjeđuj".

Car zadivljen naredi da se skuje veliki krst, sličan onome što mu se javi, i da se nosi pred vojskom. Silom krsta, zadobio je slavnu pobjedu nad brojno nadmoćnim neprijateljima. Kasnije se i sam krstio.

Odlučio je tada da preduzme sve kako bi pronašao krst na kome je razapet Isus Hristos. Poslao je svoju majku, caricu Jelenu u Jerusalim, sa velikim blagom, da traži Krst Gospodnji. Kada ga je našla, sazidala je na Golgoti crkvu Vaskrsenja i još mnoge druge crkve po Svetoj zemlji.

Milanskim ediktom 313. godine car Konstantin proglasio je hrišćanstvo zvaničnom vjerom i zabranio progon hrišćana. Na prvom vaseljenskom saboru u Nikeji 325. godine, pomagao je u borbi protiv jeresi.

Umro je u 65. godini i sahranjen je u crkvi Svetih Apostola u Carigradu. Njihov kult je posebno negovan kod Grka i Rumuna.

Slavi se kao krsna slava, gradska je slava Niša.