Prema zvaničnoj statistici u Evropi se godišnje baci oko 88 miliona tona hrane, dok se troškovi za proizvodnju iste procjenjuju na oko 143 milijarde eura. U svijetu čak jedna trećina preostale hrane završi kao otpad, što čini veliki novčani gubitak.

I u Crnoj Gori, pa i u opštini Bar, ogromne količine hrane završe na otpadu. Osim u domaćinstvima, višak hrane javlja se i u hotelima i restoranima.

Prema riječima mještanke Sutomora, Marije Boričić, vlasnici ugostiteljskih objekata nemaju praksu da razdijele hranu koja im ostane. Ona je mišljenja da ništa ne treba bacati, već hranu dijeliti onima koji su slabijeg imovnog stanja.

– U Sutomoru je mnogo sirotinje, naravno tako je i u cijeloj Crnoj Gori. Poznato mi je da u Baru radi Narodna kuhinja, ali su u njoj koliko znam kapaciteti puni, i nema mjesta za svu sirotinju. Hoteli u Sutomoru bacaju hranu koja ostaje sa švedskog stola, a upravo bi ta hrana bila dragocjena za beskućnike. Koliko sam ja upoznata nema organizacije na državnom i opštinskom nivou, koja bi sa Socijalnom službom uvezala sve te strukture, da u svim opštinama u CG postoje centri, gdje bi svi hoteli, restorani i pekare dopremali hranu koju inače bacaju, a koja bi trebala siromašnom stanovništvu – kaže ona, pitajući se zašto bi se hrana uopšte i bacala.

– Ovim treba da budu obuhvaćeni i supermarketi, da se proizvodi dva dana pred istek roka trajanja dopreme u te centre i daju sirotinji. U pojedinim zemljama je sve organizovano, postoje restorani za sirote u kojima rade volonteri, i Fud benks (banke hrane) gdje veliki marketi dopremaju proizvode i građani doniraju za sirotinju – dodaje ona.