Osnovna ideja iza uvođenja ljetnjeg računanja vremena, koje ove godine počinje za dva dana, u nedjelju, 26. marta, jeste ušteda energije, ali u praksi ta zamisao nije u potpunosti ispunila očekivanja pa se u Evropi sve više vodi rasprava da li i dalje treba svake godine dva puta podešavati satove.
Istraživanje agencije Jugov u sedam zapadnoevropskih država, koje je danas objavljeno, pokazalo je da se za napuštanje sistema dvostrukog računanja vremena najviše zalažu Njemci, dok su za to da ostane ljetnje računanje vremena najviše Italijani.
Ideja da se uvođenjem ljetnjeg vremena bolje iskoristi dnevna svjetlost nije nova. Još je 1784. godine američki naučnik i državnik Bendžamin Frenklin predlagao da se ranijim odlaskom na spavanje i ranijim ustajanjem uštedi potrošnja svijeća u domaćinstvima.
Njegov predlog na šaljiv način objašnjava osnovnu zamisao iza uvođenja ljetnjeg računanja vremena, a to je da se aktivnost bolje prilagodi raspoloživom dnevnom svjetlu i na taj način uštedi energija.
Ljetnje vrijeme prvi put su zbog nestašice uglja u vrijeme Prvog svjetskog rata 1916. uvele Njemačka i Austrougarska, a pridružila im se i Velika Britanija.
Posle tog rata to je napušteno, a eksperiment sa pomjeranjem kazaljke na satu krajem zime i početkom jeseni u mnogim je zemljama ponovljen u Drugom svjetskom ratu.
Ozbiljnija rasprava o uvođenju ljetnjeg vremena počela je da se vodi 1970-ih u vrijeme naftne krize. U tada još dvije, odvojene Njemačke kazaljke na satu se pomjeraju od 1980, a od 1996. godine zimsko i ljetnje vrijeme postoji u cijeloj Evropskoj uniji.
Jugoslaviji, a time i sve države koje su bile njen dio, ljetnje su vrijeme uvele 1983. godine.
U praksi se, međutim, pokazalo da ljetnje vrijeme sa jedne strane pomaže u uštedi, na primjer za osvjetljenje, ali sa druge strane i znatno povećava potrošnju, na primjer za dogrijavanje u prohladnim jutrima.
Istraživanje agencije Jugov pokazalo je da čak 75 odsto Njemaca smatra da treba ukinuti dvostruko računanje vremena. To misli i 58 odsto Šveđana i 56 odsto Danaca.
U Francuskoj je za sadašnji sistem 49 odsto, a za povratak na prirodno, stalno "zimsko računanje" je 36 odsto građana.
Prilično podijeljeni su Španci, pošto 46 odsto njih misli da treba da ostane zimsko i ljetnje vrijeme, a 42 odsto je za to da se ta podjela ukine.
U Velikoj Britaniji je za sadašnji sistem prelaska na ljetnje vreme 45 odsto, a za povratak na staro 39 odsto.
Jedino je ubjedljiva većina Italijana za to da ostane podjela na zimsko i ljetnje računanje vremena: 56 odsto u odnosu na 32 odsto.
Međutim, u slučaju da se ukine sadašnji sistem boljeg korišćenja dnevne svjetlosti podešavanjem satova, šest od sedam država obuhvaćenih anketom bi bilo za to da se sačuva isključivo ljetnje vrijeme.
To vrijeme karakterišu kasniji zalasci sunca, posebno ljeti, i kasniji jutarnji izlasci sunca, posebno zimi.
Jedini koji smatraju da se treba vratiti astronomskom računanju vremena, zimskom, su Šveđani.
