Uroš Tošković je crnogorski i jugoslovenski likovni umjetnik, rođen 1932. godine na Pelevom Brijegu, u okolini Podgorice. Nižu gimnaziju završava u Kotoru, a 1947. godine upisuje srednju Umjetničku školu koju završava 1952. godine, u Herceg Novom. Te godine sa, školskim drugom i prije svega prijateljem, Miodragom Dadom Đurićem, upisuje Akademiju likovnih umjetnosti u Beogradu, koju završava 1957. godine u klasi Marka Čelebonovića. Iste godine, nakon dobijene stipendije francuske Vlade odlazi u Pariz gdje upisuje školu lijepih umjetnosti (École des Beaux Arts).
Toškovićev nemirni duh i pogledi na umjetnost, još u Beogradu, su mu donijeli poznanstvo i udruživanje sa Sinišom Vukovićem, Leonidom Šejkom, Vukotom Vukotićem, Mirom Glavurtićem, Oljom Ivanjicki, sa kojima osniva društvo prijatelja "Baltazar", koje kasnije prerasta u grupu "Mediala".
Boravak u Parizu mu znači mnogo, sa mnogim usponima i padovima, ali je jedno konstanta, a to je da je dobar broj ljudi, koji su predstavljali respektabilan dio svijeta umjetnosti i imali snažne doživljaje Uroševe ličnosti i stvaralaštva. Među tim ljudima sa kojima se Uroš susreo su i Salvador Dali, Žak Vale (Jacques Vallee), Žan Dibife (Jean Dubuffet), Pablo Pikaso i mnogi drugi.
Nije izostala potvrda njegovog stvaralaštva i u Jugoslaviji, pa sa njim sarađuju: Miodrag B. Protić, Đorđe Kadijević, Radomir Reljić, kao i značajne institucije i galerije tog, a i sadašnjeg, vremena, među kojima su Narodni muzej Crne Gore, Muzeji i galerije Titograda/Podgorice, Muzej savremene umetnosti u Beogradu, Muzej grada Beograda, galerije "Haos" i "Most".
Pored velikog broja grupnih i samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu, mora se istaći da je dobitnik Trinaestojulske nagrade 1987. godine, kao i statusa istaknutog kulturnog stvaraoca Crne Gore 2010. godine.
Posljednje dvije decenije života Uroš provodi u Crnoj Gori, boraveći i stvarajući u Baru, Podgorici, Nikšiću i Kolašinu, do smrti, koja ga je zadesila u 87. godini života, 3. marta 2019. godine.
