Kotor je pod zaštitom UNESCO-a od 1979. godine, a ta zaštita nije samo simbol prestiža, već realna razvojna šansa. Gledano isključivo ekonomskim parametrima, procjene govore da destinacije pod UNESCO zaštitom mogu ostvariti 20–30% veće prihode po posjetiocu u odnosu na slične destinacije bez takvog statusa. Razlog je jednostavan: privlače goste više platežne moći, koji traže autentičnost, kulturu i održivost. Pored zaštite kulturne baštine, važno je i zato da vlast štiti UNESCO status, a ne želje investitora, kaže Bigović.
- Turisti na suštinski elitnoj desticinaciji, uz odgovorajuće saržaje mogu u prosjeku trošiti 2.500–5.000 eura po osobi tokom boravka. Dakle, elitni turizam ne traži kvadrate i gužvu, već mir, kvalitet i kulturni identitet - ističe u saopštenju.
S druge strane, dodaje, neselektivna urbanzacija i degradacija prostora mogu dovesti do gubitka UNESCO statusa, što automatski smanjuje atraktivnost destinacije na globalnom tržištu, ali i povjerenje ozbiljnih investitora. Primjer Dresdena (Njemačka), koji je 2009. izgubio UNESCO status zbog izgradnje mosta, doveo je do narušavanja imidža i brzog pada turizma od 10%, uz gubitke u lokalnoj ekonomiji.
Dakle, očuvanje statusa nije kočnica, već investicija koja donosi veći i dugotrajniji povrat. Umjesto da se grad prodaje kvadrat po kvadrat, Kotor treba da se razvija kao prostor koji sa manje daje više – za građane, turiste i buduće generacije, poručuje.
