Vatrogasci-spasioci spadaju u red herojskih profesija, ali njihovo zalaganje i rizikovanje života kako bi zaštitili živote i imovinu građana u najgorim situacijama nije adekvatno nagrađeno od države, kazao je u razgovoru za "Dan" Goran Tripković predsjednik Strukovnog sindikata vatrogasaca povodom Dana zaštite i spasavanja 2. marta. On ističe da se sindikat od osnivanja zalaže za poboljšanje materijalnog položaja vatrogasaca i unapređenje uslova rada, ali iako postoje pomaci još dosta posla je ostalo neurađeno. Ipak, ističe da vatrogasci ne štede sebe i svoje živote kako bi dali maksimum u poslu, ali da opštine, pod čijom ingerencijom su njihove službe, često štede na njima.
–Postoje neki pomaci, ali i dalje mnogo toga ima da se uradi, kako bi vatrogasci u Crnoj Gori bili na nivou kakvom zaslužuju i kakav imaju kolege u naprednijim državama. Strukovni sindikat vatrogasaca Crne Gore ubuduće će insistirati od države da poboljša položaj profesionalnih vatrogasaca kao i svih koji su neposredno uključeni u Sistem zaštite i spašavanja, jer sadašnjim stanjem i dalje nismo zadovoljni. Poziv profesionalnog vatrogasca—spasioca je svakako i opasan i posao koji trpi veliki rizik. Sve ono što jedan profesionalni spasilac koji krajnje požrtvovano i profesionalno obavlja svoj posao doživi u toku radnog vijeka, teško da se može platiti bilo čime. Pošto je posao vatrogasca takav kakav je, visina primanja bi trebala da bude veća, ista je na nivou prosjeka prosječne zarade na nivou države i visina primanja nije ista u svakoj opštini, već ta visina zavisi od mogućnosti opštine i volje poslodavca da poveća primanja u odnosu na onaj zakonski minimum koji je propisan pravilima – navodi Tripković.
Tripković ističe da su vatrogasci prijatelji građana, a prijateljstvo može postojati samo među dobrim ljudima.
–Oni govore svojim primjerom i djelima, a ne riječima. Vatrogasci svakodnevno prave podvige ne štedeći sebe kada treba pomoći, za divljenje je njihova skromnost, ali i jasna posvećenost cilju i zadatku koji su sami sebi postavili. Ništa na svijetu ne vrijedi kao učinjeno dobro i plemenito djelo, čak i ako se žrtvuje i najveća vrijednost – sopstveni život. To vatrogasci—spasioci najbolje znaju – ističe on.
Tripković kaže, da bi se smanjila opasnost od povređivanja postoji oprema koja pomaže svakom profesionalnom pripadniku da koliko toliko umanji opasnost po svoj život. Ta oprema je izuzetno skupa i zahtijeva periodično obnavljanje, mora se propisno čuvati, održavati i skladištiti.
– U Crnoj Gori, u većini slučajeva, zastupljen je hroničan nedostatak kvalitetne spasilačke opreme, koristi se oprema koja je potrošena, odnosno čiji su resursi prošli. Kvalitet opreme za gašenje opreme se razlikuje od opštine do opštine. Neke opštine se trude da nabave najkvalitetniju opremu na tržištu i redovno je obnavljaju, a kod nekih opština postoje hronični nedostaci opreme i pripadnici vatrogasno spasilačkih jedinica su nezadovoljni njenim nepostojanjem, predstavnici našeg Sindikata su u stalnoj borbi za nabavljanje iste. Mišljenja smo da bi se konačno trebalo donijeti kvalitetan pravilnik kojim bi se riješilo kojom opremom bi svaki vatrogasac—spasilac u državi morao biti opremljen, kao i kolektivnom opremom kojom bi svaka profesionalna jedinica bila snadbjevena – poručuje Tripković.
