Prema zvaničnim podacima, u ovoj oblasti, iz plavsko-gusinjskog kraja trenutno je angažovano svega osam radnika. Drvoprerađivačima je onemogućemo da iz državnih šuma obezbijede sirovinu za rad. Lokalnom stanovništvu nije dozvoljeno da u svojim opštinama dođu do ogrijevnog dveta. Sve se to dešava, jer su koncesije na šume poslednjih decenija dobijali privilegovani koncesionari sa strane, dok su vlasnici manjih pilana i pogona sa ovog područja eliminisani. Ti koncesionari su drvnu masu na tržište uglavnom plasirali u oblovom stanju daleko od Plava i Gusinja, dok su značajne količine trupaca na ilegalan način završavale na Kosovu i Albaniji, gdje je uveden moratorijum na sječu šuma. Privilegovani koncesionari su državi kubik listopadnog drveta plaćali po 6 eura, a kubik četinarskog drveta po 17 eura, što je deset puta manje od trenutne tržišne cijene. Na taj način su pričinjene ogromne štete i državi i lokalnoj zajednici. Postoje osnovane sumnje da su koncesionari eksplatisali znatno više drvne mase od onog što je zvanično odobreno, stičući tako, na nezakonit način, ogromnu dobit. Koncesionari su za sobom, transportujući balvane teškim kamionima, remetili prirodnu ravnotežu, uništavali lokalne puteve i vodoizvorišta.

Ograničavajuću okolnost za nabavku drvne mase u opštinama Plav i Gusinje predstavlja i to što 70 odsto šuma na ovom području pripada Nacionalnom parku „Prokletije“, gdje je zabranjena sječa stabala.