U novembru 2023. godine, kao punomoćnik većeg broja osuđenih lica i to oko 600 i više koji kazne zatvora izdržavaju u Upravi za izvršenje krivičnih sankcija Crne Gore, advokat Damir Lekić podnio je više pisanih inicijativa nadležnima da preduzmu sve radnje iz svoje nadležnosti kako bi se u što kraćem roku stekli uslovi da se u Skupštini Crne Gore u njen dnevni red uvrsti, i eventualno izglasa Zakon o amnestiji, i to po mogućnosti onaj u najširem obimu, koji bi obuhvatao povoljniji položaj za sva krivična djela. Kako je naveo, ako nadležni javno i jasno ne saopšte svoj stav povodom toga, zatvorenici će biti prinuđeni da stupe u štrajk.
Lekić je naveo da je pisao predsjedniku Vlade Crne Gore Milojku Spajiću, predsjedniku Skupštine Crne Gore Andriji Mandiću, predsjedniku Republike Crne Gore Jakovu Milatoviću, ministru pravde Crne Gore Andreju Miloviću da u skladu sa svojim predizbornim obećanjima koja su oni kao političari, kao i njihove partijske kolege, u prethodnom periodu saopštavali zatvorenicima,
- Budući da se od dana podnošenja ovih pisanih inicijativa niko od predstavnika nadležnih državnih organa na bilo koji način nije oglasio povodom traženog Zakona o amnestiji, a što se odnosi i na političare koji su zatvorenicima davali ovakva predizborna obećanja tokom njihovih posjeta u Upravu za izvršenje krivičnih sankcija Crne Gore, od kojih se neki od njih upravo nalaze na ovim najvisočijim državnim pozicijama, a koje se tiču ovog pitanja, zatvorenici traže da se oni u najkraćem mogućem roku izjasne i da se odrede prema ovim pisanim inicijativama, te da jasno i javno saopšte svoj stav koji se odnosi na izglasavanje Zakona o amnestiji u najširem ili drugom obimu, jer će zatvorenici u suptornom, budući da o tome kod njih postoji najvisočiji stepen saglasnosti, biti prinuđeni da primijene drastičnije mjere kao što je to stupanje u ŠTRAJK, istakao je Lekić.
On je istakao da je ovo učinio jer je smatrao (a i dalje smatra) da bi donošenje ovog zakona, upravo u pomenutom obimu, povoljno uticalo na položaj i tretman zatvorenika i njihove zatvorske kazne u pomenutoj upravi gdje se nalaze na izdržavanju istih, a naročito jer već duži vremenski period od strane Parlamenta Crne Gore nije izglasavana amnestija, odnosno nije donošen Zakon o amnestiji, a pogotovo ne onaj u obimu u kojem se sad traži, a sve kako bi se zaštitila prava zatvorenika tj. kako bi ona isti uspjeli da ostvare, a posebno kako bi se doprinijelo da se u određenom bližem vremenskom periodu taj zakon od strane nadležnih državnih organa ipak izglasa, budući da bi neki od zatvorenika eventualno mogli da steknu pravo da završe za izdržavanjem kazne zatvora na koju su osuđeni, a kada bi iz navedene ustanove bili otupuštani svome domu.
- U odnosu na zatvorenike u dužem vremenskom periodu koje je prethodilo podnošenju ovih pisanih inicijativa nisu baš pozitivno funkcionisali ni ostali instituti propisani zakonom koji im poboljšavaju položaj i tretman tokom izdržavanja kazne, kao što je to zahtjev za vanredno ublažavanje kazne, pomilovanje, a do skoro uslovni otpust, koji je zbog nedavno proglešenog neustavnim instituta “bezbjednosna procjena” Uprave policije Crne Gore, u najvećem broju slučajeva bio neprimenljiv, budući da su se zbog ove u većini slučajeva negativne, a ničim potkrijepljene i obrazložene, proglašene neustavnom bezbjedonosne procjene, molbe za puštanje na uslovni otpust podnijete sudu nasumice odbijale kao neosnovane. Pri tome slična je situacija i sa drugim institutima, koji tretiraju položaj zatvorenika tokom izdržavanja kazne, a nakon pravosnažnog okončanog postupka, naveo je Lekić.
