Piše: Gideon Levi
Činjenica da Izrael uopšte pomišlja da na vrhuncu genocida u Gazi učestvuje na pjevačkom takmičenju, sa šljokicama i svjetlosnim efektima, dok njegovi vojnici nemilosrdno ubijaju i uništavaju, svjedoči o njegovom moralnom bankrotu. Izrael je morao sam da shvati da za njega nema mjesta ni na kakvoj međunarodnoj proslavi. Da je ponizno pognuo glavu i sam se povukao sa Evrovizije više bi sačuvao dostojanstvo nego što se razbacuje optužbama za antisemitizam protiv cijelog svijeta, kao da je svijet taj koji vrši pokolj po Gazi, a ne izraelska vojska.
Evrovizija je muzičko takmičenje radio-difuznih korporacija u Evropi, na koje je Izrael ušao kao i na druge evropske događaje u oblastima nauke, sporta i umjetnosti, zahvaljujući posebnom odnosu Evrope. Nedjelja zadovoljstava i muzike, pa i dovoljno umjetnosti za ljubitelje ovog žanra. Takmičenje se smatra apolitičnim, ali su 2022. godine organizatori odlučili da izbace Rusiju zbog invazije na Ukrajinu.
Odluka je u to vrijeme prihvaćena kao nešto što se podrazumijeva. Niko se tada nije žalio na "rusomrzitelje". Jer ko želi da igra kazačok sa mladim ljudima koje su poslali oni što granatiraju stambene zgrade u Kijevu? Rusija ne učestvuje na Evroviziji, to je i zaslužila. Eliminacija nije bila politički korak, već etički. Izrael tada nije zagrmio na svijet.
Po brutalnosti i genocidnim djelima, invazija Izraela na Gazu daleko prevazilazi surovu i kriminalnu rusku invaziju na Ukrajinu. Ako pogledamo, na primjer, broj ubijene djece – indeks koji pokazuje stepen varvarstva – u Ukrajini je ubijeno 659 djece u toku tri i po godine rata, a u Gazi više od 18 hiljada za dvije godine.
Da li se uopšte treba pitati ima li država koja ubija na hiljade djece pravo da učestvuje na bilo kojoj međunarodnoj proslavi? O čemu govorite kada govorite o antisemitizmu u ovom kontekstu? Samo filosemitizam i ljubav prema Izraelu su mu omogućili da uopšte bude dio tog takmičenja. Ni tada mu tamo nije bilo mjesto.
Izraelci se pretvaraju da su uvrijeđeni. Glupi mediji im govore da nas svi mrze zbog muslimana u Evropi. To je lakše progutati, iako je apsolutna laž. Evropa nas mrzi zbog djece koju Izrael ubija u Pojasu Gaze, a ne zbog muslimanskih emigranata. Nema savjesne osobe na svijetu koja je izložena slikama užasa iz Gaze a da ne prezire one koji čine te zločine.
Nasuprot Izraelcima koje njihovi slijepi mediji štite od njih samih, svijet vidi i ne može više da ćuti. To nije pravo svijeta, već njegova obaveza. Može se biti popustljiv prema ruskom narodu zbog diktature u kojoj živi, ali nema popusta za one koji tvrde da su demokratija. Vlada Izraela predstavlja narod, a rat u Gazi je prihvatljiv većini. Činjenica je da većina ide u taj rat sa radošću ili slijepom poslušnošću; većinu nije briga za genocid, samo nek se oteti vrate. Da nije njih, ovdje ne bi bilo demonstracija.
Zaslužujemo oštriju kaznu od ove, još više otkako je u gradu Gazi počela faza apsolutnog ludila. To ne bi bila mržnja prema Izraelu: tako izgleda pravda. Sa krvlju na rukama, Izrael ne bi trebalo ni da pokušava da bude primljen u klub koji prihvata takve kriminalce. Igrati u maju 2026. u sali "Stadthalle" u Beču na krvi etnički očišćene i uništene Gaze? Sramota je za Evropu što se samo pet zemalja do sada usprotivilo učešću Izraela. Izrael ne zaslužuje da bude tamo.
Haaretz, prevela sa hebrejskog Alma Ferhat
peščanik.net, 20.09.2025.
(Autor je izraelski novinar i pisac)
