Oko 80 slučajeva boginja majmuna potvrđeno je u 11 zemalja, saopštila je Svjetska zdravstvena organizacija, upozoravajući da će vjerovatno biti prijavljeno još slučajeva, dodajući da se istražuje još 50 sumnjivih slučajeva, ne precizirajući u kojim zemljama se sumnja na slučajeve.
Ranije infekcije potvrđene su u Italiji, Švedskoj, Španiji, Portugalu, SAD, Kanadi i Velikoj Britaniji, gdje je prijavljen prvi evropski slučaj.
Majmunske boginje se najčešće javljaju u udaljenim djelovima centralne i zapadne Afrike. To je rijetka virusna infekcija koja je obično blaga i od koje se većina ljudi oporavlja za nekoliko nedjelja.
Virus se ne širi lako među ljudima i kaže se da je rizik za širu javnost veoma nizak. Ne postoji posebna vakcina protiv malih boginja, ali vakcina protiv malih boginja nudi 85 odsto zaštite pošto su ova dva virusa prilično slična.
U saopštenju od petka, SZO je rekla da su ovi slučajevi majmunskih boginja netipični jer se javljaju u neendemskim zemljama.
Regionalni direktor SZO za Evropu Hans Kluge upozorio je na ubrzavanje širenja virusa dok ulazimo u ljetnju sezonu sa masovnim okupljanjima, festivalima i zabavama.
U Velikoj Britaniji prvi slučaj 7. maja
Prvi slučaj bolesti u Velikoj Britaniji prijavljen je 7. maja. Pacijent je nedavno otputovao u Nigeriju, gdje se vjeruje da su se zarazili prije nego što su otputovali u Englesku, saopštila je Britanska zdravstvena agencija.
U Velikoj Britaniji sada ima 20 potvrđenih slučajeva, rekao je u petak ministar zdravlja Sajid Javid.
Vlasti u Ujedinjenom Kraljevstvu saopštile su da su kupile zalihe vakcine i počele da je nude onima sa većim nivoom izloženosti majmunskim boginjama.
Španske zdravstvene vlasti su navodno kupile i hiljade doza vakcine protiv malih boginja za borbu protiv epidemije, piše španski list El Pais.
"Bolest nije mnogo zarazna"
U HZJZ-u su istakli da bolest nije visokozarazna, odnosno da je u većini slučajeva potreban veoma blizak kontakt sa oboljelim. Uzročnik je virus, sličan virusu malih boginja, a njegov prirodni rezervoar su najvjerovatnije neke vrste vjeverica i drugih glodara u divljini centralne i zapadne Afrike.
Iako se bolest zove boginje majmuna, čini se da majmuni nisu rezervoar virusa, već se slučajno zaraze, kao i ljudi, u kontaktu sa drugim životinjama i njihovim izlučevinama. Sa osobe na osobu bolest se može prenijeti kapljičnim putem i kontaktom sa kožnim promjenama kod pacijenata.
Povremeno su se majmunske boginje javljale van Afrike, najčešće kod putnika koji su se zarazili u Africi i kod osoba koje su bile u bliskom kontaktu sa njima. U Sjedinjenim Državama je 2003. godine prijavljena epidemija među djecom i mladima koji su se zarazili kontaktom sa prerijskim psima, zaraženim glodarima uvezenim iz Gane.
Manje zarazan od malih boginja
Bolest se manifestuje povišenom temperaturom, glavoboljom, drhtavicom, iscrpljenošću, umorom, bolovima u mišićima i leđima, otečenim limfnim čvorovima i osipom poput vodenih boginja. Smatra se da vakcinacija protiv malih boginja pruža solidnu zaštitu, ali nije poznato koliko dugo zaštita traje nakon vakcinacije.
Osim toga, vakcinacija protiv malih boginja je ukinuta u cijelom svijetu krajem `70-ih, nakon što su male boginje proglašene iskorijenjenim. Liječenje je simptomatsko i u većini slučajeva bolest prolazi za dvije do četiri nedjelje.
U HZJZ-u su naveli i da postoji velika razlika između malih boginja i majmunskih boginja jer su male boginje antroponoza, odnosno čovjek je bio jedini domaćin i rezervoar virusa. Zahvaljujući ovoj činjenici, bolest se može iskorijeniti. S druge strane, majmunske boginje su zoonoza, odnosno prirodni domaćin i rezervoar virusa su divlje životinje i stoga je nemoguće iskorijeniti bolest čak i ako postoji efikasna vakcina.
Ono što je najvažnije, istakli su da je prenos majmunskih boginja sa čovjeka na čovjeka mnogo manje efikasan od prenošenja malih boginja, odnosno majmunske boginje su manje zarazne. To je razlog što se tokom epidemija majmunskih boginja, koje se javljaju povremeno, ne pribjegava masovnoj vakcinaciji protiv malih boginja.
