Prema najizglednijem klimatskom scenariju (SSP2-4.5) za Crnu Goru, baziranom na skupu klimatskih indikatora, kao što su padavine, temperatura itd., očekuje se porast srednje godišnje temperature za oko dva stepena Celzijusa – sa 10°C u 2020. godini na približno 12,2°C do 2100. Stoga se očekuje i porast broja ljetnjih dana, tropskih dana i tropskih noći, toplih dana i noći, dužine toplotnih talasa, dok se očekuje smanjenje broja dana sa mrazom.

Upozoreno je da povećanje temperatura utiče na porast smrtnosti i učestalosti bolesti kod osjetljivih grupa stanovništva, posebno hroničnih bolesnika, a povećava se i učestalost bolesti koje se prenose hranom i vektorima, i smanjuje se kvalitet ishrane.

Prema ovom scenariju "srednjeg puta", globalne emisije ostaju približno na sadašnjem nivou, prije nego što počnu da se smanjuju oko sredine vijeka, ali ne dostižu nivo neto nule do 2100. godine.

Predviđeno je smanjenje padavina za čak šest odsto, dok bi po drugoj projekciji (SSP5- 8.5) to smanjenje moglo iznositi i do 25 odsto. Nasuprot tome, treći scenarij (SSP1-1.19) predviđa povećanje padavina do 23 odsto tokom istog perioda, a takve razlike u projekcijama, kako je ukazano u planu, ukazuju na visok stepen nesigurnosti u pogledu budućih klimatskih promjena u Crnoj Gori, što dodatno komplikuje planiranje mjera adaptacije.

– Značajne promjene predviđaju se i u pogledu sniježnih padavina. Do kraja vijeka očekuje se smanjenje količine snijega za oko 50 odsto u sjevernim regionima, a u centralnim djelovima zemlje i preko 90 odsto. Paralelno s tim, broj dana sa snijegom mogao bi se smanjiti između 50 odsto i 70 odsto, uz opšte skraćenje sezone sniježnih padavina – navodi se u Planu.

Konstatovano je da je Crna Gora svojim geografskim karakteristikama podložna sušama, koje imaju najveći uticaj od svih klimatskih opasnosti, posebno u primorskom regionu, Zetsko-bjelopavlićkoj ravnici i nekim sjevernim planinskim regionima.
– Od devedesetih godina prošlog vijeka, učestalost i trajanje suša su se povećali. Izražene suše su zabilježene 2003, 2011, 2017, 2018. i 2019. godine. Nivoi vode su 2017. godine bili na najnižim tačkama od početka mjerenja 1948. godine – piše u tom dokumentu.

S druge strane, poplave se javljaju kao posljedica i ekstremnih, ali i višednevnih kišnih događaja, a najveće su zabilježene 2007, 2009, 2010. i 2019. godine. Najteže su bila pogođena područja centralnog regiona (Zeta i Bjelopavlići), Ulcinjsko polje i dolina rijeke Lim.

– Najteži poplavni događaj dogodio se 2010. godine, kada je oko 30.000 hektara poljoprivrednog zemljišta bilo pod vodom, a pričinjeni ekonomski gubici iznosili su 44 miliona eura, što je predstavljalo oko 1,4 odsto bruto domaćeg proizvoda (BDP-a). Pored direktnih šteta, poplave su izazvale i niz dodatnih posljedica, uključujući klizišta, oštećenje infrastrukture, smanjenje kvaliteta vode, zagađenje, poremećaje u saobraćaju i svakodnevnim aktivnostima. Poplave iz 2010. godine, osim materijalne štete, dovele su i do evakuacije stanovništva u opštinama Cetinje, Nikšić i Ulcinj – napomenuto je u planu.