Kvalitet voda lokalnih izvorišta van eksploatacije, veoma je sličan kvalitetu vode iz izvorišta uključenih u javni sistem, konstatovano je u Lokalnom planu zaštite životne sredine za opštinu Kotor 2019-2023. U dokumentu piše da je fizičko-hemijski kvalitet uglavnom uredan, ali i da je bakteriološka situacija u 90 odsto slučajeva nepovoljna, te da je voda koja nije tretirana neadekvatna za piće.

– Problem je što se te vode rijetko ispituju, pojedine nikada, a opet se koriste, naročito u ljetnjem periodu, upozoreno je u Lokalnom planu zaštite životne sredine, čiji autori su NVO Eko centar "Delfin" i Opština Kotor.

U vodovodnom sistemu znatan broj azbestnih cijevi

-B.M.

Potrošači na području kotorske opštine se inače vodom snabdijevaju iz izvorišta Škurda; koje je najveće izvorište vodovodnog sistema Kotora, zatim iz Orahovačkih izvorišta, iz izvorišta u tunelu "Vrmac", Gornjogrbaljskih, Simiš i Spila, te iz Regionalnog vodovoda.

Kapacitet priključka vodovodnog sistema Kotora iznosi maksimalno 200 litara u sekundi, što je, kako se navodi, za sada nedovoljno u situacijama kada oba glavna izvorišta, Škurda i Orahovački izvori, imaju zaslanjenu vodu.

Izvorišta u vodovodnom sistemu Kotora u ljetnjem periodu nemaju dovoljan kapacitet za vodosnabdijevanje čitavog područja opštine, zbog čega je neophodno preuzimati određene količine vode iz Regionalnog vodovoda. Međutim, podsjećaju autori, postoje situacije kada zbog zaslanjenja oba glavna izvorišta, ograničenog kapaciteta priključnog cjevovoda na Regionalni vodovod i velike potrošnje vode nije moguće snabdjeti sve potrošače vodom iz Regionalnog vodovoda.

– Fizičko-hemijski kvalitet vode na svim izvorištima u sistemu vodosnabdijevanja, zavisno od hidroloških uslova, većim dijelom godine je u propisanim granicama. U ljetnjem, sušnom periodu, izvorišta Škurda, Spila i Orahovac zaslanjuju, te ne ispunjavaju uslove za upotrebu. Međutim, bakteriološka slika svih ispitivanih voda, bez obzira na godišnja doba, kod pojedinih izvora u većoj, a kod drugih u manjoj mjeri, pokazuje neadekvatnost direktne upotrebe ovih voda, ističe se u planu i dodaje da se svaka voda za javno snabdijevanje mora dezinfikovati, a učinak dezinfekcije strogo nadzirati.

Uz podatak da je izgradnja vodovodnog sistema Kotora otpočela prije više od 50 godina, u dokumentu se apostrofira da je još uvijek u upotrebi znatan broj azbest, cementnih i PVC cjevovoda, kao i dotrajalih čeličnih cijevi (uglavnom priključnih vodova) čije je održavanje otežano i skupo.

– Postoje i određeni zdravstveni rizici u korišćenju nekih od navedenih materijala, upozoravaju autori plana.