Ovo stvorenje, zvano Gaiasia jenniae, živelo je tokom permskog perioda i bilo je najmanje 2,5 metara, a vjerovatno i do četiri, prema naučnicima koji su najavili otkriće fosilizovanih ostataka tog stvorenja. Njegova velika, okrugla, ravna lobanja bila je duga više od 2 metra, sa očnjacima na gornjoj i donjoj čeljusti na prednjem dijelu usta.
- Široke, ravne glave modernih životinja su obično dizajnirane da napadnu plen tako što ga naglo usišu u usta. Gajazija kombinuje ovo sa ogromnim očnjacima da uhvati i ubije veliki plen - objašnjava Džejson Pardo, postdoktorski saradnik iz paleontologije u Field Museumu prirodne istorije u Čikagu i jedan od vođe studije objavljene ove nedjelje u časopisu Nature.
Fosili su otkriveni u Namibiji, zemlji u jugozapadnoj Africi. Zbog postepenog pomeranja ploča kore koje čine spoljašnji sloj Zemlje, ovo mjesto je bilo još južnije kada je živela Gajazija, skoro čak i oko sadašnje najsjevernije tačke Antarktika. Vodene površine u kojima je živjela možda su se nalazile pored ledenih ostrva i glečera.
- Na krajnjem jugu, gdje je živjela Gajasija, ledeno doba se završavalo, i još uvijek je bilo prilično hladno, sa velikim glečerima čak i na malim visinama - kaže Pardo.
Otprilike 100 miliona godina prije postojanja Gajazije, prvi kopneni kičmenjaci su evoluirali od riba sa mesnatim perajima. Zovu se tetrapodi. Živjeli su amfibijskim načinom života iako nisu bili pravi vodozemci. Izraz tetrapod, što znači „četvoronožni“, odnosi se na sve kopnene kičmenjake. Najraniji tetrapodi su iznedrili evolutivne loze koje su dovele do pravih vodozemaca, gmizavaca i sisara.
Dok se to dešavalo, neki tetrapodi su preživjeli, posebno u udaljenim mjestima poput Namibije u to vrijeme. Gaiasia je bila jedna od njih.
