Likovni projekat "Happy art" usmjeren na kulturne i umjetničke aktivnosti tinejdžera održan je nedavno u tri crnogorske srednje škole - JU SMŠ "Braća Selić" iz Kolašina, JU Srednja mješovita škola sa Žabljaka i JU Obrazovni centar iz Šavnika. Idejni tvorac projekta je likovna umjetnica i likovni pedagog dr Ana Miljkovac. Višemjesečni projekat uključio je blizu 70 tinejdžera, učenike ovih škola, a krajnji rezultat njihovih radionica su murali kojima su ukrasili svoje škole (Šavnik i Kolašin) kao i likovni hepening (Žabljak). Projekat je trajao pola godine, ali najintenzivnije, radionice su održavane u septembru i oktobru. Djeca su radila s profesionalnim materijalom, i po prvi put su radili u velikom prostoru radove velikih formata.
Projekat se odnosi na pravo mladih ljudi da se stvaralački izražavaju, kaže Miljkovac, napominjući da je veoma važno znati da, po važećem planu i programu u Crnoj Gori, učenici srednjih stručnih škola imaju samo po jedan čas likovne kulture sedmično i to samo jednu godinu. Praksa na sjeveru pokazuje da ni ti časovi nisu stručno "pokriveni" te da ih često drže profesori drugih predmeta, radi obezbjeđenja norme. Neki smjerovi po programu nemaju ni jedan čas likovne kulture, navodi Miljkovac.
To znači da su srednjoškolci skoro pa lišeni programa likovnog vaspitanja i odgoja. Odnosno, onemogućeni su da razvijaju svoje kreativne potencijale, objašnjava Miljkovac. Dešava se, kaže ona, da učenici u srednjoj školi uopšte nemaju časove koji podrazumijevaju neki vid kreativnosti.
– Djeci, tinejdžerima od 15 do 19 godina, u ovom uzrastu izuzetno je bitno i potrebno da se bave nečim kreativnim, da rade nešto kreativno, da iskazuju kreativnost - kaže Miljkovac. Međutim, s nedostatkom programa, odnosno predmeta, časova koji bi podsticali njihovu kreativnost, oni gube interes za izražavanje kroz crtanje, slikanje, vajanje.
– U nižim uzrastima djeca su izuzetno zainteresovana za likovne aktivnosti, međutim, njihov interes kasnije se za to gubi, pogotovo ako nije podržan u okviru školskog sistema - ističe Miljkovac.
Ona dodaje da se u kasnijem periodu to očituje totalnim gubitkom interesovanja za likovnu umjetnost, ali i nedostakom volje da se nešto kreativno uradi.
Praksa smanjivanja broja časova likovnog počinje još u četvrtom razredu osnovne škole, jer djeca već tada imaju samo po jedan čas sedmično likovne kulture.
– Naši mladi, u ovom periodu, što se tiče razvoja kreativnosti totalno su prepušteni sami sebi, a oni su još toliko mladi da ne razumiju da kreativnost mora da se njeguje. U srednjoj školi u najboljem slučaju ti časovi se svode na časove istorije umjetnosti, bez konkretnih vještina - crtanja ili vajanja. Ako oni taj period ispuste, onda taj talenat koji postoji, pa čak i ako ne postoji talenat, apsolutno se gubi interesovanje i jedan dio ličnosti čovjeka biva ugrožen. Umjesto da se nađe modus da se ta djeca angažuju, pa čak i na ovaj sporadičan način koji sam ja odabrala. Bitno je da su oni to uradili, da su oni o tome pričali, i došli smo do toga da čak i ne moraju imati likovni talenat, ali da je dobro da razvijaju svoju kreativnost. I to je ono što je glavna poruka - kaže Miljkovac.
Ona je ocijenila da je nedopustiv nedostatak sistemskog bavljenja razvojem kreativnosti.
– Gubi se i dio ličnosti, jedno bogatstvo. Smatram da društvo mora biti bogato i ličnostima koje imaju različita znanja - kaže Miljkovac.
Ona je zaključila da su radionice pokazale i da je bitno da se djeca motivišu. Jer, pokazali su kad se s njima radi da oni imaju i volju i želju da se na kreativan način izraze.
Коментари (0)
Оставите свој коментар