Ona je, između ostalog, istakla da je Puškin imao značajne prijatelje i poznanike među Srbima, koje je upoznao tokom iznanstva na jugu Ruske imperije, ali i među aristokratijom i vojnom elitom koja je bila srpskog porijekla, kakav je general Mihailo Miloradovič.

Za pojavu roda Puškina u Rusiji "krivci" su Srbi. Tačnije, general i diplomata Petra Velikog Sava Vladisavić Raguzinski. Upravo je on doveo iz Konstatinopolja Puškinovog pretka, pradjedu, velikog Puškina. Petar Veliki je etiopskog dječaka pokrstio u pravoslavlje i dao mu ime Abram. Srednje ime po sebi Petrovič, a prezime Hanibal po slavnom vojskovođi iz Kartagine..

Drugi važan Srbin u životu Puškina je grof Mihailo Andrejevič Miloradovič, čuveni general koji je u mladosti Puškinovi preci se pojavljuju u Rusiji početkom 18. vijeka. Upravo je on, istakla je Tmušić Stepanov, zaslužan što je Puškin protjeran na jug, u Kišinjev i Odesu, a ne u Sibir. Ta činjenica je učinila da se Puškin upozna sa srpskim doseljenicima i srpskom kulturom i istorijom, što je uticalo na njegova pjesnička interesovanja.

Uvodnu riječ o Tmušić Stepanov održao je urednik "Akademske tribine" književnik Budimir Dubak, a prevod Puškinović stihova nadahnuto je govorila pjesnikinja Ivana Svrkota. Tribini su prisustvovali predstavnici Ambasade Ruske Federacije u crnoj Gori.