„U Edenu, na Istoku” je praizvedba istoimene Pekićeve drame u Crnoj Gori, čiju režiju i dramatizaciju potpisuje Milo Vučinić, kome je ovo ujedno i praktični dio master rada na odsjeku za pozorišnu režiju Fakulteta dramskih umjetnosti Cetinje, u klasi prof. Radmile Vojvodić. Uloge tumače Dejan Ivanić i Stefan Vuković. Scenografiju i kostime je osmislila Mina Đurović. Dizajn zvuka potpisuje Matija Jovanović, koji je i asistent režije. Dizajn svjetla uradio je Danilo Malović.

Centar za kulturu, sport i medije Šavnik ovaj projekat realizovao je uz podšku Ministarstva kulture i medija Crne Gore, Fakulteta dramskih umjetnosti, Crnogorskog narodnog pozorišta i Opštine Šavnik.

Poster duodrame

-Centar za kulturu Šavnik

U rediteljskoj bilježnici Milo Vučinić navodi da je autor ovo d‌jelo sagledao kao optimističku farsu, koja poetski, intelektualno i komično propituje paradoks odnosa progonjenog i progonitelja, kao univerzalnih i svevremenih socijalnih relacija pojedinca i društva.

- "U Edenu, na Istoku" – kao sukob progonjenog i progonitelja - za mene je bio putovanje kroz kompleksne i zamršene dubine ljudske psihe, gd‌je su iluzije i opsesije postale stvarnost. Proučavali smo hermetičnost Pekićevog svijeta, tražeći načine da označimo ne samo sukob u tekstu, već i nijanse usamljenosti koja ga hrani. Proces rada bio je demokratičan, zajednički poduhvat u kojem smo glumci i ja zajedno dolazili do većine rješenja. Fascinirala nas je kompleksnost odnosa između likova - progonjenog i progonitelja, dvije strane istog novčića, utkane u bezvremeni ples moći i nemoći. Pokušali smo i da označimo kako njihove usamljenosti i iluzije izobličuju stvarnost. Ovo je i portret svijeta u kojem se i najgore stvari dešavaju najboljima i obrnuto. Takođe, riječ je i o parodičnom portretu jedne opsesije, gd‌je se ironija i tragika isprepliću u prikažu ljudske manije - navodi Vučinić.

Duodrama "U Edenu, na Istoku"

-Centar za kulturu Šavnik

Dodaje da su kroz intenzivne probe istraživali psihološke nijanse likova, tražeći autentičnost u svakom pokretu, svakom pogledu sa ciljem da gledalac osjeti težinu njihove egzistencije, da proživi njihove iluzije i strahove, uz minimalizam scene i fokus na lica i geste.