Saopšteno je iz Akcije za socijalnu pravdu.
- Ceh vraćanja kredita od sedam miliona, ali i svih dokapitalizacija Regionalnog vodovoda od strane IRF (danas Razvojna banka) na kraju se vratio Vladi i pao na teret poreskih obveznika, pokazuje dio istraživanja Akcije za socijalnu pravdu (ASP), koje je fokusirano na ulogu pojedinih državnih kompanija i fondova u „pomoći" Prvoj banci kako bi izbjegla finansijski krah- navode u saopštenju.
ASP je ranije objavila dio istraživanja da je u ključnoj godini spašavanja Prve banke račun Regionalnog vodovoda kod te banke nenamjenski korišten (nedozvoljeno polaganje depozita), a isplate za gradnju vodovoda zbog nelikvidnosti banke su kasnile i državna firma pala je u ugovornu docnju prema pojedinim izvođačima radova (https://aspmne.com/zloupotreba-racuna-zbog-prve-banke/).
- Riječ je o računu takozvanog domaćeg učešća, na koji je uplaćivan novac iz Državnog trezora za gradnju primorskog vodovoda. Novac uplaćen Regionalnom vodovodu u martu 2009. godine poslužio je Prvoj banci da vrati prvu ratu državnog kredita, a način vraćanja te rate i danas se u javnosti označava kontroveznim - navode i dodaju:
"Primorski vodovod je shodno prvobitnom planu trebalo da bude završen 2009., koja je bila godina velike finansijske krize u zemlji, ali je svečano pušten u rad tek na ljeto 2010. godine, dok su isplate izvođačima radova nastavljene i nakon formalnog okončanja radova."
U julu 2010. je, kako navode, Regionalni vodovod sa Erste bankom zaključio ugovor o kreditu od sedam miliona eura radi finansiranja regionalnog sistema vodosnabdijevanja, uz varijabilnu kamatnu stopu od 6,5 odsto plus šestomjesečni Euribor, uz rok otplate od 120 mjeseci i grejs period od 24 mjeseca, ali nije mogao da vrati kredit.
- Preduzeće nema dovoljno sredstava za izmirenje obaveza. Kao rezultat toga Vlada je preuzela kredit odobren od strane Erste banke od sedam miliona - navodi se u finansijskim dokumentima preduzeća iz naredne godine...Vlada je kredit konvertovala u svoj kapital u preduzeću.
Prem anjihovim riječima, putem dokapitalizacija ovog budvanskog preduzeća od strane Fonda za razvoj (kasnije IRF) je „upumpano" još nepunih osam miliona eura za gradnju primorskog vodovoda, a tu sumu će od početka ove godine u deset godišnjih rata vratiti poreski obveznici.
Podaci ASP-a pokazuju da je marta 2008. godine između Regionalnog vodovoda i tadašnjeg Fonda za razvoj, shodno zaključku Vlade, potpisan protokol o trajnom ulogu Fonda u ovo javno preduzeće u iznosu od 5,4 miliona eura, koje je trebalo uplatiti tokom te godine, a kako bi se dijelom finansirala gradnja primorskog vodovoda.
- Međutim, krajem 2010. godine Vlada je donijela novi zaključak da Fond za razvoj, koji se u međuvremenu mijenja u IRF, sa dva nova miliona dokapitalizuje Regionalni vodovod, što je novac koji je uplaćen na račun domaćeg učešća za gradnju primorskog vodovoda u Prvoj banci. Vlada je zaključkom iz aprila 2018. preuzela ulog IRF-a od 7,4 miliona i dodatnih oko 533 hiljada, po osnovu raspodjele dobiti za 2008. i 2009. Ovaj zaključak rezultirao je potpisivanjem Ugovora o prenosu novčanog udjela u oktobru 2021. između IRF-a i tadašnjeg Ministarstva finansija, a kojim će vlada od ove godine početi da isplaćuje ulog IRF - dodaju u saopštenju.
Ističu da do danas niko od odgovornih nije postavio pitanje uzročne veze između kašnjenja u plaćanjima sa računa domaćeg učešća za gradnju regionalnog vodovoda, naročito tokom većeg dijela 2009. godine, stvarnog priliva novca na taj račun, sa koliko kašnjenja je novac isplaćivan u odnosu na ono što su bili radovi na terenu i ispostavljene situacije izvođača radova, te da li je to i u kojoj mjeri uticalo na kasnije kreditno zaduženje kod Erste banke i novu dokapitalizaciju od IRF.
- Od državne pomoći Prvoj banci te 2009. godine i otpatom garancija za Kombinat aluminijuma Podgorica, koja je ubrzo uslijedila, počeo je začarani krug zaduživanja zemlje, koja se iz njega nikada nije izvukla, već su zaduživanja samo uvećavana - zaključuju u saopštenju.
