Naime, Ozempik, insulin na koji se oslanjaju milioni onih koji imaju problema sa težinom, ali i dijabetičari, može povećati rizik od raka štitne žlijezde u prvoj godini upotrebe, pokazuju nova istraživanja.
Ljekovi, poput Ozempika započeli su novu eru u borbi protiv gojaznosti, pomažući gojaznim osobama da izgube do petine svoje tjelesne težine.
Ali američki ljekari, koji su pratili preko 350.000 pacijenata, otkrili su da ova vrsta ljekova, poput Ozempika, kao i sam Ozempik, stavljaju korisnike u "značajno veći" rizik od bolesti u poređenju sa tri druga uobičajena lijeka za dijabetes.
Naučnici, koji su otkrića označili važnim, upozorili su da su neophodna dalja istraživanja da bi se potvrdili. Smatra se da oko pola miliona Britanaca sada koristi ovaj lijek, koji im pomaže u tome da izgube 20 odsto tjelesne težine za samo nekoliko mjeseci.
Naime, otkriveno je da je skoro 400 Britanaca hospitalizovano, nakon korišćenja Ozempik, Wegovy, Mounjaro and Saxenda insulina.
Godine 2023, istraživanja na miševima i pacovima sugerisala su da bi semaglutid, moćni sastojak koji ima Wegovy i Ozempik, mogao da poveća rizik od jedne vrste raka štitne žlijezde, medularnog karcinoma štitaste žlijezde (MTC).
Prošle godine, Evropska agencija za ljekove je takođe rekla da istraživanja na glodarima sugerišu da vještački hormoni upakovani u tirzepatid - koji se prodaje pod brendom Mounjaro - takođe može da poveća rizik od MTC.
Međutim, studije praćenja pacijenata koji uzimaju lijek kako bi istražili ovaj potencijalni rizik kod ljudi su još uvijek u toku, s obzirom na to da je rizik trenutno "neuverljiv".
U najnovijoj studiji, istraživači sa Univerziteta Merilend u Baltimoru procijenili su 351.913 pacijenata sa dijabetesom tipa 2 koji nisu imali istoriju raka štitne žlijezde i koji su u prosjeku imali 65 godina.
Preko 40.000 je koristili ove ljekove za dijabetes tip 2, koji su zajedno poznati kao agonisti receptora peptida-1 nalik glukagonu, ili agonisti GLP-1.
Drugi su dobili tri uobičajena lijeka za dijabetes tipa 2, inhibitore DPP-4, inhibitore kotransportera natrijum-glukoze 2 (SGLT2) i terapiju sulfonilureom.
Povećan broj hospitalizacija
Tokom praćenja od šest godina, istraživači su otkrili da je rizik od karcinoma štitne žlijezde bio "značajno veći" u prvoj godini nakon iniciranja GLP-1, u poređenju sa druga tri lijeka.
U pisanju u časopisu JAMA Ophthalmology, oni su dodali da veza više nije bila značajna kada su istraživači procijenili rizik od raka štitne žlijezde tokom šestogodišnjeg perioda istraživanja.
"Ovaj nalaz je možda bio posledica poboljšanog ranog otkrivanja, stoga su neophodna dalja istraživanja da bi se razumjeli osnovni uzroci ove asocijacije", napisali su autori.
Naučnici su takođe priznali da studija ima neka ograničenja, uključujući nemogućnost razlikovanja između MTC i drugih vrsta karcinoma štitne žlijezde.
Buduća istraživanja koja procenjuju ovo su "kritična" za razumijevanje razloga zašto su injekcije ovih insulina povezane sa MTC-om, dodali su.
Do oktobra prošle godine, broj hospitalizacija tokom šest godina od kada su prvi put počele da se prepisuju ovi insulini, iznosio je 279.
Međutim, novi podaci dobijeni od regulatora za ljekove, Regulatorne agencije za ljekove i zdravstvene proizvode (MHRA) otkrili su da su slučajevi porasli tokom četiri nedjelje do kraja novembra, uz zabeleženo dodatnih 118 hospitalizacija.
Većina reakcija su gastrointestinalni problemi kao što su uporna mučnina i dijareja, zbog kojih neki pacijenti imaju "ozbiljnu dehidraciju".
Ali neki ljekari su upozorili da primaju pacijente sa "ozbiljnim komplikacijama opasnim po život", uključujući napade, opstrukciju crijeva i upalu pankreasa, poznatu kao pankreatitis.