Povodom aktuelne političke situacije oglasio bivši sudija Ustavnog suda Crne Gore Blagota Mitrić.

PRENOSIMO INTEGRALNO: 

(između humoreske i kozerije)

“Preambula”

Polazeći od jučerašnjeg prijedloga podpredsjednika Vlade CG da se formira tzv. manjinska Vlada CG uz podršku DF i DPS, koji ne mogu biti članovi Vlade, ili samo uz podršku DPS, a imajući u vidu članove Ustava CG 2, 105, 106, 107, 108 109, a naročito član 110, kao i osnovna načela parlamentarnog sistema u CG, donosi se slijedeća

“IZREKA”

Po Ustavu CG nije moguća tzv. manjinska Vlada.

“Obrazloženje”

Ustav CG nema ni jedno jedino slovo o manjinskoj Vladi, niti Vladi nacionalnog i drugog jedinstva, ni ekspertskoj Vladi, ni Vladi pomirenja, niti bilo kojoj drugoj Vladi, osim one koja je propisana članom 2 Ustava CG, koji glasi: (citat))

“Nosilac suverenosti je građanin koji ima crnogorsko državljanstvo.

Građanin ostvaruje vlast neposredno i preko slobodno izabranih predstavnika.

NE MOŽE SE USPOSTAVITI NITI PRIZNATI VLAST KOJA NE PROISTIČE IZ SLOBODNO IZRAŽENE VOLjE GRAĐANA NA DEMOKRATSKIM IZBORIMA, U SKLADU SA ZAKONOM.” (kraj citata)

Ustav CG poznaje slijedeće ustavne institute, koji regulišu status Vlade, a to su “ostavka i razrješenje”(čl.105), “pitanje povjerenja”(čl.106), “pitanje nepovjerenja”(čl.107), “interpelacija”(čl.108), “parlamentarna istraga”(čl.109), a naročito član 110 Ustava CG, koji reguliše “prestanak mandata”, pa se navodi da (citat) “Vladi prestaje mandat 1.prestankom mandata Skupštine, 2.podnošenjem ostavke, 3.kad izgubi povjerenje i 4.ako ne predloži budzet do 31. marta budzetske godine.”(kraj citata).

Jedino tada, i nikad više, ni prije, ni poslije izbora Vlade, ako se ili kad se desi jedan od ovih razloga, predsjednik države je dužan da po (citat) “članu 95 stav 1 tačka 4 raspiše izbore za Skupštinu, a nakon izbora i konstitusanja Skupštine predloži Skupštini mandatara za sastav Vlade, po istom članu i stavu i tački 5 Ustava CG.”(kraj citata).

Neoprostiva je činjenica da je u praksi bilo formiranja raznih Vlada dogovorom partijskih vrhuški, koje je Skupština prihvatala, i sve su one protivustavno vršile svoja ovlašćenja, ali je to bilo moguće jer CG ni tada, ni sada nema Ustavni sud, osim “na papiru”, ali to nimalo ne može imati ustavnopravnog značaja za ovu “IZREKU” o tzv. manjinskoj Vladi.

Ove “IZREKA” se ne upušta u političke implikacije eventualnog formiranja manjinske Vlade, koje mogu biti višestruke i na štetu pravne države i vladavine prava,te građana CG u globalu. U cijelom ovom političkom galimatijusu, koji traje od izbora ove Vlade, i koji se mora razriješiti, jedini je ustavnopravni spas u članu 110 Ustava CG, u sadejstvu sa gore citiranin članovima Ustava CG.