Doslovno se tražila i unosila stolica više u veliku salu KIC "Budo Tomović" koliko je interesovanje iskazala podgorička publika za predstavu "Švejk" Beogradskog dramskog pozorišta u režiji Veljka Mićunovića. A interesovanje iskazano prije izvođenje, publika pete večeri festival RUTA, pokazala je ovacijama glumcima nakon izvođenja.

"Švejk" je nastao po motivima nedovršenog romana iz 1923. češkog autora Jaroslava Hašeka, ali i kao "osvrt" na dramu Bertolda Brehta koja ide korak dalje, pa se Čeh Švejk nakon Prvog svjetskog rata, kao vojnik Austro-Ugarske, u Drugom svjetskom ratu bori kao vojnik Hitlerove nacističke Njemačke opsjedajući Staljingrad. Dramaturg predstave je Slobodan Obradović, dramatizaciju potpisuju Kata Đarmati i Slobodan Obradović, kostime Maria Marković Milojev, kompozitorka odlične muzike je Nevena Glušica, a scenograf Branko Hojnik. U predstavi igraju: Ozren Grabarić, Milutin Milošević, Milutin Dapčević, Miloš Lazarov, Vanja Nenadić/Nataša Marković, Dunja Stojanović, Iva Ilinčić, Ivana Nikolić i Ivana Vukmirović.

Naravno, sve počinje atentatom na nadvojvodu Franca Ferdinanda, ali, za razliku od priče koja potom uobičajeno kreće, u fokus se pored Švejka stavlja i Mala Sofija, kćerka austrougarskog nadvojvode i njena i sudbina njene porodice tokom oba svjetska rata. I tako Švejk, priprosti, polupripiti marginalac, iz svoje prizme "malog čovjeka" koji ne zna kako djelovati spram sistema i države, u jednom rasklimanom karuselu rata i ratovanja bez prekida, karuselu koji samo što se ne raspadne uz šlager muziku, i koji se neprestano ubrzava, pokušava da opstane. Pokušava da racionalizuje sve ono što se dešava oko njega, a protiv čega se njegova još uvijek istinski dobra ljudska priroda u njemu buni. Pokušava da amortizuje i opravda sve ono što je realnost i čemu neprestano svjedoči, u čemu učestvuje, navodeći, parafraziramo, "tako valjda mora da bude". Jer, i u najgorem zlu, postoji klica dobra, pa će paradoksalno, sva ta mrtva tijela vojnika, doprinijeti da narednih godina ratari imaju odlične prinose pšenice, kako kaže Švejk... koji nekoliko puta tokom predstave zloslutno najavljuje da će biti rata.

A, ulogu Švejka tumači Ozren Grabarić, koji je na okruglom stolu koji vodi Dragana Tripković, istakao da bi se ovaj komad mogao sažeti u jednu rečenicu koju izgovara Mala Sofi - "Rat nikad nije prestao da traje, sa povremenim pauzama".

– Kada smo počeli ponovo čitati Hašekove knjige, težili smo da se ne zasniva sve na humoru, već da mu se da i neki dublji smisao i onda smo se uhvatili Brehta koji je pisao o Švejku u Drugom svjetskom ratu i tu je došla ideja da taj rat neprestano traje, da se Švejk stalno budi u ratovima. Iako se to nije podudaralo s onim što sam ja prvobitno zamišljao, nakon čitanja sam vidio koliko ima smisla iz današnje perspektive, što mi je bilo divno – rekao je Grabarić, dodajući da je baš s ulogom Švejka prošao prijemni na glumi u Zagrebu.

Inače, svi glumci su ovom prilikom istakli da im je bilo zadovoljstvo raditi s Mićunovićem, iako proces rad nije uvijek bio jednostavan.

Sinoć, festival je završen izvođenjem "Otela" po tekstu Vilijema Šekspira i u režiji Oksane Dmitrieve u produkciji Ulysses teatra iz Hrvatske i sarajevskog SARTR teatra.